Şiirde dize sonlarında kafiyeden sonra yinelenen aynı ses ve anlamdaki ekler ya da sözcükler. Arapçada sözlük anlamı, "hayvanda birinin arkasına binen; arkadan gelen, birinin ardından giden; terhis edilerek ihtiyata geçirilen kura askerlerine verilen ad"dır. Halk şiirinde redifin karşılığı olarak dönerayak sözcüğü kullanılır. "Üstümüzden gelen boran kış gibi/Şahin pençesinde yavru kuş gibi/Seher sabahında rüya düş gibi/Çağırta bağırta aldı dert beni" dörtlüğünde kış-düş-kuş kafiyelerinden sonra gelen "gibi" sözcükleri rediftir.

ansiklopedim

Bilgilendirme icin Tesekkur Ederim

Konu için teşekkürler..

Şiirlerde uyumu yakalama konusunda önemli bir kavram.