O kadar çok seviyorsunuz ki hani derler ya sırılsıklam öyle büyük bir sevda bu....
Birgün evlenme kararı alıyorsunuz artık yaşamı tüm zorlukları tek bir vücut olup onunla paylaşmak istiyorsunuz...
Ama hiç ummadığınız bir anda bir trafik kazası ve ölümle burun buruna geçen saatler sonunda kurtuluyorsunuz..
O hep yanınızda yalnız değilsiniz..
Hayatınızın sonuna kadar yürüyemeyeceğinizi öğrendiğiniz anda işte o anda film kopuyor...
Şimdi ne yapacaksınız?
Onu kendi mahkumiyetinizede ortak edebilirmisiniz, ona bunları yaşatmaya hakkınız varmı?
Yada siz olmadan yaşama terk etmeye?

Biliyorum karmaşık Ama bu forumdan hep güzel yorumlar çıkmıştır...
Yaaa bida bana türk sineması izletmeyin

Etmem....

Çünki kıyamam...

Ne yapar ne eder ben sakat kaldıktan sonra soğuturum kendimi sevdiğim insandan....

Bırakın bu saatten sonra hayat bana kalsın misali............

sevgi herşeyin ilacıdır.
o kutsaldır, büyükdür, eşsizdir, istenendir...

çok kötü 1 durum sanırım bende onu kendimden uzaklaştırırdım

Eğer gerçek bi sevgiyse hiçbişey engel değildir sevgiyi yaşamaya ve yaşatmaya...Ben karşımdakini yarı yolda bırakmayacaksam oda beni yarı yolda bırakmamalı...

Ona sorarım büyük ihtimal kabul etmez ama genede sorarım,benimlemisin yoksa bensiz mi ?

Güzel bir konu olmuş. Cevabım: " ASLA" olurdu. Çok sevdiğim birisinin hayatı boyunca mutlu olmasını isterim. Benim yanımda, yarım bedenimle mutlu olacaksa eyvallahımdır. Mutlu olamayacaksa da gözlerinden okurum, ve benden nefret etmesini sağlarım. Beni terkederken bile aklının bende kalmasına dayanamam. Cüneyt Arkın'ın filmlerinde oğlunu dövüşleri gibi mesela .

Hey allahım millet pembe hülyalara dalmış


Neyse ne diyoduk?

Sanırım herkes soğuturum diyo peki ama kendinizi hiç mi düşünmüyorsunuz yaa tamam ona bunu yapmaya hakkınız yok ama o olmadan yaşamak hemde bu halde ölüm değil mi?

Ben mahkum oldum diye onun da mahkum olmasını tabiki istemem
Ama benimle mahkumiyeti paylaşmak isterse sevgim bir kat daha artar ve ona sıkı sıkı sarılırım.

Sevdiğim kişi aynı durumda olsaydı
seviyorsam onsuz yaşamaktansa onunla mahkum olmayı tercih ederdim.

Sevgi sadece güzel zamanlarda beraber olmak değildir bence

tabiki mahkum ederim. bu olay benim basıma değilde onun basına gelseydi,bende mahkumiyetine ortak olurdum.cunku evlenirken iyi gunde kotu birbirimizin yanında olacagımıza yemin etmiyormuyuz,hani filmlerde olur ya gerci evlenmedim ama.yani bu kim olursa olsun ister kendiniz olun ister karsı taraf olsun.kendi mahkumiyetine ortak olmak zorundalar cunku bu evliliği ortak olarak karar almışsınız.

bacaklarımı kaybettim birde sevdiğimi kaybetmek
o arabadan cıkmamak en iyisi olurdu heralde

Ona bunları yaşatmaya hakkım yoq bence kendimden vazgeçirirdim

bırakmam zaten beni seven biri beni bırakmaz

ELALI,
bu konun güzel.
Bu konuya, 5 Yıldızın benim tarafımdan verildiğini bilmeni istedim.

Her Seçiş Bir Vazgeçiş Her Vazgeçişte Bir Seçiştir Demişimdir Hep...

Zaten Bir Zindana Tıkmışsın Kendini..

Seçimi Ben Yapıcaksam Çeker Giderdim...

Gözlerinde Acımayı Görüceğime Giderdim Yani,Sevgi Belki Engeller Bir Yere Kadar O Bakışı Ama Er Yada Geç Onu Görmeyi Beklemezdim...

Selametle Derdim Yani..

onun uzulmesini bende istemem, yuregim dayanmaz ama gerçekten seviyorsa bence her ne olursa olsun o yalniz birakmaz. Sonuçta karsindakini seviyorsan her halinde seveceksin. Adam gibi seveceksin...
Buyuk konusmus gibi olmasin ama ben onu o haliyle yalniz birakmam aksine daha çok destek olurum, cunku SEVIYORUM...

Mahkum olduğunu düşünüyosa kapı açık...Bana acıyorsa da kapı açık...Kendi isteğiyle yanımda kalıyosa sonuna kadar...

Eğer beni gerçekten çok seviyorsa zaten bırakmaz....

Bana aynı şey olsa ASLA bırakmazdım....

Sevgidir ki hiçbir engel tanımaz sevgidir insanları hayata bağlayan....

teklif var ısrar yok taktiğini uygulardım, yan cep yapardım.
İnsan bencildir ne de olsa.

Tabiki kararı ona bırakırım ve beni terketmeyecegine eminim beni seven her halimle sever benimde onu o halıyle birakmayacagımı bildigi icin.....