Dün bi programda izledim ve çok duygulandım ve sizinle paylaşmak istedim.

Kınalı Ali Destanı ve Çanakkale Zaferi

Üsteğmen Faruk cepheye yeni gelen askerleri kontrol ediyor bir taraftan da onlarla laflıyordu, nerelisin gibi sorular soruyordu. Bir ara saçının ortası sararmış bir çocuk gördü.
Merakla `Adın ne senin evlâdım` der.
Çocuk `Ali`diye cevap verir.
`Nerelisin?` der.
Ali `Tokat Zile`denim der.
`Peki evlâdım bu kafanın hali ne?`
Ali `Anam cepheye gelirken kına yaktı komutanım` der.
`Neden?` der komutan.
Ali `Bilmiyorum komutanım` der.
`Peki gidebilirsin Kınalı Ali` der.
O günden sonra herkes ona `Kınalı Ali` der. Herkes kafasındaki kınayla dalga geçer. Kısa surede cana yakın ve cesur tavırlarıyla tüm arkadaşlarının sevgisini kazanır.
Bir gün ailesine mektup yazmak ister. Ali`nin okuma yazması da yoktur arkadaşlarından yardım ister
ve hep beraber başlarlar yazmaya. Ali söyler arkadaşları yazar:
`Sevgili anne babacım ellerinizden öperim, ben burada çok iyiyim, beni merak etmeyin` diye başlar. Kız kardeşini, kendinden bir küçük erkek kardeşini sorar, köyündekilerin burnunda tüttüğünü yazdırır. Kendilerini merak etmemesini, kendileri var oldukça düşmanın bir adım bile ilerleyemeyeceğini
yazdırır. Gururla mektubu bitirir, neden sonra aklına gelir ve yazının sonuna anasına not düşer: Ali`nin kendisinden hemen sonra askere gelecek bir kardeşi daha vardır. `Anam kafama kına yaktın, burada
komutanlarım ve arkadaşlarım benle hep dalga geçtiler sakın kardeşim Ahmet`e de yakma, onla da dalga geçmesinler der, ellerinden öptüm` diye bitirir.
Aradan zaman geçer. İngilizler kat`i netice almak için tüm güçleriyle Gelibolu`ya yüklenirler. Bu cepheyi savunan erlerimiz teker teker şehit düşmüşlerdi. Bunlara takviye olarak giden yedek kuvvetler de yeterli olmamış, onların sayıları da epey azalmıştı Gelibolu düşmek üzereydi.
Kınalı Ali`nin komutanı da olayı görüp yerinde duramıyordu. Kendisinin bölüğü henüz sıcak temasa hazır değildi. Onlar yeni gelmişti, onları insan bedeninin sungu ve mermilerle orak gibi biçildiği bu yere göndermeye mecbur kalmamak için dua ediyordu.
Komutanlarının bu düşünceli halini gören ve durumun vahametini bilen Kınalı Ali ve arkadaşları komutanlarına yalvar yakar oraya gitmek istediklerini söylerler. Komutanları onları ölüme gönderdiğini bile bile çaresiz gönderir.
Kınalı Ali`nin bölüğünden kimse sağ kalmaz hepsi şehit olmuştur.
Aradan zaman geçer. Kınalı Ali`nin ailesine yazdığı mektubun cevabı gelir. Komutanları buruk ve gözleri dolu dolu mektubu açıp okumaya karar verirler.
(Bu mektubun aslı Çanakkale müzesinde sergilenmektedir.)
Babası anlatır Ali`nin:
`Oğlum Ali, nasılsın iyi misin, gözlerinden öperim selam ederim, dedikten sonra öküzü sattık paranın yarısını sana yarısını da cepheye gidecek kardeşine veriyoruz, şimdi öküzün yerine tarlayı ben sürüyorum, zaten artık zahireye fazla ihtiyacımız olmadığı için yorulmuyorum da siz sakın bizi merak etmeyin, bizi düşünmeyin der, köyü, akrabalarını anlatır ve mektubu bitirir. Ali ananın da sana
diyeceği bir şey var.
Anası anlatır: `Oğlum Ali, yazmışsın ki kafamdaki kınayla dalga geçtiler, kardeşime de yakma demişsin, kardeşine de yaktım, komutanlarına ve arkadaşlarına söyle senle dalga geçmesinler, bizde 3 şeye kına yakarlar:
1- `Gelinlik kıza`, gitsin ailesine çocuklarına kurban olsun diye,
2- `Kurbanlık koç`a, Allaha kurban olsun diye,
3- `Askere giden yiğitlerimize`, vatana kurban olsun diye.
gözlerinden öper, selam ederim, Allaha emanet olun`
Mektubu okuyan Ali`nin komutanı ve diğerleri hıçkıra hıçkıra ağlamaktadırlar...

gerçekten çok güzel bir hikayedir.bu konuyu bende buraya koydum ama pek ilgi çekmedi.eline sağlık kardeşim.aslında ne güzel şeyler anlatıyor.

sağol ....

güzel kıssa
ellerine sağlık...

biliyodum ama her seferinde bıkmadan okuyorum ve dinliyorum çok harika bi yazı

bence herkesin okuması gerek zaten güzel adam akıllı şeyler ilgiçekmiyon her defasında gözlerim yaşarıyo bu destanda

Ellerİne SaĞlik Çok GÜzel OlmuŞ Abİcİm.okumamiz Ve Anlamamiz Gereken Bİr Yazi...
Selametle...