Süleymaniye`de Bayram Sabahı(Günün anlam ve önemine binaen)

Artarak gönlümün aydınlığı her saniyede
Bir mehâbetli sabah oldu Süleymâniye`de
Kendi gök kubbemiz altında bu bayram saati,
Dokuz asrında bütün halkı, bütün memleketi
Yer yer aksettiriyor mavileşen manzaradan,
Kalkıyor tozlu zaman perdesi her an aradan.
Gecenin bitmeye yüz tuttuğu andan beridir,
Duyulan gökte kanat, yerde ayak sesleridir.
Bir geliş var!.. Ne mübârek, ne garîb âlem bu!..
Hava boydan boya binlerce hayâletle dolu...
Her ufuktan bu geliş eski seferlerdendir;
O seferlerle açılmış nice yerlerdendir.
Bu sükûnette karıştıkça karanlıkla ışık
Yürüyor, durmadan, insan ve hayâlet karışık;
Kimi gökten, kimi yerden üşüşüp her kapıya,
Giriyor, birbiri ardınca, ilâhî yapıya.
Tanrının mâbedi her bir tarafından doluyor,
Bu saatlerde Süleymâniye târih oluyor.

Ordu-milletlerin en çok döğüşen, en sarpı
Adamış sevdiği Allah`ına bir böyle yapı.
En güzel mâbedi olsun diye en son dînin
Budur öz şekli hayâl ettiği mîmârînin.
Görebilsin diye sonsuzluğu her yerden iyi,
Seçmiş İstanbul`un ufkunda bu kudsî tepeyi;
Taşımış harcını gâzîleri, serdârıyle,
Taşı yenmiş nice bin işçisi, mîmâriyle.
Hür ve engin vatanın hem gece, hem gündüzüne,
Uhrevî bir kapı açmış buradan gökyüzüne,
Taa ki geçsin ezelî rahmete ruh orduları..
Bir neferdir, bu zafer mâbedinin mîmârı.

Ulu mâbed! Seni ancak bu sabah anlıyorum;
Ben de bir vârisin olmakla bugün mağrûrum;
Bir zaman hendeseden âbide zannettimdi;
Kubben altında bu cumhûra bakarken şimdi,
Senelerden beri rüyâda görüp özlediğim
Cedlerin mağfiret iklîmine girmiş gibiyim.
Dili bir, gönlü bir, îmânî bir insan yığını
Görüyor varlığının bir yere toplandığını;
Büyük Allah`ı anarken bir ağızdan herkes
Nice bin dalgalı Tekbîr oluyor tek bir ses;
Yükselen bir nakaratın büyüyen velvelesi,
Nice tuğlarla karışmış nice bin at yelesi!

Gördüm ön safta oturmuş nefer esvaplı biri
Dinliyor vecd ile tekrar alınan Tekbîr`i
Ne kadar saf idi sîmâsı bu mü`min neferin!
Kimdi? Bânisi mi, mîmârı mı ulvî eserin?
Taa Malazgirt ovasından yürüyen Türkoğlu
Bu nefer miydi? Derin gözleri yaşlarla dolu,
Yüzü dünyâda yiğit yüzlerinin en güzeli,
Çok büyük bir iş görmekle yorulmuş belli;
Hem büyük yurdu kuran hem koruyan kudretimiz
Her zaman varlığımız, hem kanımız hem etimiz;
Vatanın hem yaşayan vârisi hem sâhibi o,
Görünür halka bu günlerde teselli gibi o,
Hem bu toprakta bugün, bizde kalan her yerde,
Hem de çoktan beri kaybettiğimiz yerlerde.

Karşı dağlarda tutuşmuş gibi gül bahçeleri,
Koyu bir kırmızılık gökten ayırmakta yeri.
Gökte top sesleri var, belli, derinden derine;
Belki yüzlerce şehir sesleniyor birbirine.
Çok yakından mı bu sesler, çok uzaklardan mı?
Üsküdar`dan mı? Hisar`dan mı? Kavaklar`dan mı?
Bursa`dan, Konya`dan, İzmir`den, uzaktan uzağa,
Çarpıyor birbiri ardınca o dağdan bu dağa;
Şimdi her merhaleden, taa Bâyezîd`den, Van`dan,
Aynı top sesleri birbir geliyor her yandan.
Ne kadar duygulu, engin ve mübârek bu seher!
Kadın erkek ve çocuk, gönlü dolanlar, yer yer,
Dinliyor hepsi büyük hâtırâlar rüzgârını,
Çaldıran topları ardınca Mohaç toplarını.

Gökte top sesleri, bir bir, nerelerden geliyor?
Mutlaka her biri bir başka zaferden geliyor:
Kosova`dan, Niğbolu`dan, Varna`dan, İstanbul`dan..
Anıyor her biri bir vak`ayı heybetle bu an;
Belgrad`dan mı? Budin, Eğri ve Uyvar`dan mı?
Son hudutlarda yücelmiş sıra dağlardan mı?

Deniz ufkunda bu top sesleri nerden geliyor?
Barbaros, belki, donanmayla seferden geliyor!..
Adalar`dan mı? Tunus`dan m, Cezayir`den mi?
Hür ufuklarda donanmış iki yüz pâre gemi
Yeni doğmus aya baktıkları yerden geliyor;
O mübârek gemiler hangi seherden geliyor?

Ulu mâbedde karıştım vatanın birliğine.
Çok şükür Allaha, gördüm, bu saatlerde yine
Yaşayanlarla beraber bulunan ervâhı.

Doludur gönlüm ışıklarla bu bayram sabahı.

Yahya Kemal Beyatlı

Bana bu ten gerekmez can gerektir
Ol baki Cennet'e iman gerektir

Zehi mürşit ki bizi Hakk'a iltür
Aşık canı ana kurban gerektir

Bular hot geçti Uçmak arzusundan
Didar göstermeye Sultan gerektir

N'iderim Uçmağı yahut huriyi
Bana dergahına seyran gerektir

Eğer Muhammed'e ümmet olursan
Dilinde zikr ile Kur'an gerektir

Namaz ü vird ü tesbih, zikr ü Kur'an
İnayet bunlara Hak'tan gerektir

Hakikat şerbetin içen aşıklar
Başı açık, teni uryan gerektir

Aşık Yunus bu sırrı anlayanın
Ciğeri büryan, gözü giryan gerektir..

Yunus Emre hz.

"Bırak şimdi karanlığı.
Gecede kaldı siyah.
Ayan gün kadar güzelsin sen.
İnsansın.
Uyan.
Yaşamak için değil mi bu hayat.
Kalk.
İnsan olmanın gereğini yap.
Bugün..
Özellikle bugün...
Acılarını değil,

İçindeki çocuğu şımart..."

Hadi, uyan.
Bak, sen uyurken hayat kaçıyor.
Hem biliyor musun?
Gün diye bir şey var!
Sen uyanmadan başlamıyor...

Birhan EROĞLU

Bütün müzikler susar

Renkler ölür

Bir sen kalırsın yalnızlığımda

Çevreler göçer

Yüzler eskir

Ben yorgunum yokluğuna.



H.Hüseyin Korkmazgil

Ben senin ellerinden hiç tutmadım

soğuk mu, sıcak mı bilmem

gözlerine bakamamam ayrı,

insan sevdiğinin gözlerine saatlerce bakamaz

utanır, kalbi dayanmaz buna

ben öyleyim en azından

diğerlerini bilmem...

ben senin gözlerine hiç bakamadım

yeşil mi, yüreğin gibi mavi mi bilmem

çay içerken izledim seni mesela

bak bunu rahatlıkla ifade edebilirim

çay bardağını eline aldığında

aynı yerden içmek istedim biran

içimden böyle bir şey geçti

ama bunu sana söylemedim, söylemem de

ben senin ellerini hiç tutmadım

soğuk mu, sıcak mı bilmem

ama bir defa gözlerine baktım

senden önce yaşamıyormuşum gibi

bir his oluştu içime

işte o an, o anı yazmamam söylendi bana, yazmadım

bir daha yaşasam

bir daha baksam

bu defa ellerini tutsam

inan hiç bırakmam...

ben senin ellerinden hiç tutmadım

içi soğuk mu, sıcak mı bilmem

ama ellerimi sen tutarsan

seni hiç bırakmam...!

Özdemir Asaf

Ruhumda gizli bir emel mi arar

Gözlerime bakıp dalan gözlerin

Aklıma gelmedik bilmece sorar

Beni hülyalara salan gözlerin

Rıza Tevfik Bölükbaşı

İLKYAZ

Ah, kimselerin vakti yok

Durup ince şeyleri anlamaya

Kalın fırçalarını kullanarak geçiyorlar

Evler çocuklar mezarlar çizerek dünyaya

Yitenler olduğu görülüyor bir türküyü açtılar mı

Bakıp kapatıyorlar

Geceye giriyor türküler ve ince şeyler

“Memelerinde biraz irin, biraz balık ve biraz gözyaşı

Bir dev oluyorsun deniz deniz deniz

sisin dere ağızlarından sokulup akşamları

Fındıklarımızı basıyor

Neyleriz kararan tomurcukları

Çocuklarımıza yalvarıyoruz: Aç durun biraz

Tecimenlere yalvarıyoruz:

Bir “Hotel” bir gizli evlenme az çiziniz

Bir banka az çiziniz bir yalvarma

Bizden size ve sizden dışardakilere

Karılarımızı yolluyoruz tırnaklarını kesmeye ve demeye

-Evet efendim-

Çocuklarımızı yolluyoruz dilenmeye

Bizler gidiyoruz yatağımız tanrıya emanet

Yazların motorlu çingeneleri

Ah, kimselerin vakti yok

Durup ince şeyleri anlamaya

Baba evleri, ilk kez girilen ırmağa dönüş

Toprağa tutku, kendinden dolayı

Kulaklarımızı tıkıyoruz: Para para para

Kulaklarımızı açıyoruz: Kavga kavga kavga

Sorar belki biri: Kavga ama neden kavga

Komşumuza sonsuz balta, karımıza yumruklar içinde

-Bilmiyoruz neden kavga.

Sonra kasabanın cezaevinde

Silgimizi göz önüne yerleştiriyoruz

Günlerimiz iterek genişletiyoruz

Yer açıyoruz karılarımızı düşünmeye

Bizsiz geçen menevşeyi düşünmeye

Durup ince şeyleri anlatmaya

Kimselerin vakti olmasa da

Okulların kadın öğretmencikleri

Tatil günlerini çoğaltsalar da

Kutsal nemiz varsa onun adına

Gözlerimiz için bağlar dokusalar da

Birikimler ve çizgiler gitgide gitgide

Açmaya ilkyaz çiçekleri

Bir gün birileri öte geçelerden

Islık çalar yanıt veririz

Gülten Akın

Mavi Liman

Çok yorgunum, beni bekleme kaptan.
Seyir defterini başkası yazsın.
Çınarlı, kubbeli, mavi bir liman.
Beni o limana çıkaramazsın...

Nazım Hikmet Ran

Bir kadının saçlarını sevin,

Yanaklarını sevin,

Ağlıyorsa göz yaşlarını sevin ,

Gülüyorsa gamzelerini sevin,

Karşısına geçip bakışlarını,

Göğsüne yatıp kalp atışlarını sevin,

Bir kadının derdini sevin ,

Tribini sevin,

Sabah dağınık hâlini,

Gece uykulu gözlerini sevin,

"Güzelliği" herkes sever

Siz kilolarını sevin,

Zayıflığını sevin,

Bakımsızlığını sevin,

Size ait olduğunu ona hissettirin,

Bir kadını nasıl severseniz sevin,

Ama "ADAM" gibi sevin !..

~

Sadettin Özdemir

30.07.24 Günün Şiiri eçilmiştir.Edebiyat bölümü adına teşekkür ederiz.

04.08.24 Günün Şiiri eçilmiştir.Edebiyat bölümü adına teşekkür ederiz.

KENDİMİ BULURUM BEN

O gülüşe sevdalandım, o bakışa ben,
Yürek yangınlarım söner sen gülerken,
Gönlüme güneş gibi doğan gözlerin,
Karanlığı deler, kendimi bulurum ben.

Hüzünlenirim, içim daralır sen yoksan,
Ruhumun gıdası bir şarkı gibisin inan,
Ne haldeyim, nasıl yaşarım bilmezken,
Işıl ışıl gözlerinde kendimi bulurum ben.

Gecemde dolunay, sabah güneşsin,
Dünyama ışık saçan yıldızlara eşsin,
Melek misin, peri misin, sen nesin?
Seni düşlerken kendimi bulurum ben.

Akşam güneşi kızıllığa bürünürken,
Gözlerim bulutlanır sana bakarken,
Gidersen üzülürüm aşkla severken,
Her bakışında kendimi bulurum ben.

Yokluğunda kaygılanır hep seni ararım,
Nazlanan aya, giden yıldızlara sorarım,
Gönlüm mahzun, sende kaldı sol yanım,
Aşkın girdabında kendimi bulurum ben.

MehmetAkpınar
Mut, 18.08.24