selam,,,,

evlısinız,ve cok zor gecınıyorsunuz..eşinizle problemlerınız cok,anlaşabılmenız ımkansız,gun gectıkçe hayattan bıkıyorsunuz,ama boşanmaya cesaret edemıyorsunuz neden?sırf cocuğunuz ıçın,cocuklarınızın geleceği için böyle bır evlılıği sürdürürmüydünüz?

yanı kendı hayatımmı sağlığımmı?yoksa cocuklarımmı derdınız?ne düşünüyorsunuz....

Evliliklerde çocuk olmadığı sürece yürümeyen bir evliligi ite kaka yürütmeye çalışmanın hiçbir anlamı yoktur. Bu iki taraf içinde çekilmez bir durumdur ve insana hayatı cehemmen eder.
Ama eğer, evlilikte çocuk varsa, mümkün olduğunca ve bıçak kemige dayanmadıkça evliligin yürütülmesinde büyük fayda vardır.
Hiçbir çocuk kendi arzusu ve istegi ile dünyaya gelmiyor, bu yönde tercihleri olmayan ve bu haklarını kullanamayan çocukları orta yerde bırakmaya hiçbir ana babanın hakkı yoktur, olmamalıdır da.
Bugün toplumumuzun sosyal depremler yaşamasının en büyük sebeplerinden biri de dağılmış ailelerden geriye kalan çocuklardır.
Ebeveyn'in kontrolü dışında kalan çocuklar bir suç batagına sürüklenmekte ve kendi hayatları ile birlikte başkalarının hayatlarını da karartmaktadırlar.
Zaten evliliklere birazda mantık yönünden bakacak olursak, genel olarak çocuksuz bir evliligin yüremesi pek mümkün olmamaktadır.
İnsanlar birbirini deliler gibi severek evlenseler de, evlilik belli bir dönemden sonra monotonlaşmakta ve evli iki kişi arasında paylaşılabilecek pek bir bir şey kalmamaktadır.
Şöyle bir düşünelim; evlilikte çocuk yoksa, evli iki insan 24 saat aynı evi paylaşarak nasıl mutlu olabilirler ki ?
Bu evli kişilerin aynı ortamda paylaşabilecekleri şeylerinde mutlak bir sınırı vardır. Birlikte yemek, birlikte uyumak, birlikte sinema ile tiyatroya gitmek işte bütün bunlar bile birgün sıkıcı gelecek, evlilik monotonlaşmaya, çatırdamaya başlayacaktır.
Oysa evlilikte çocuk varsa, insanlar kendini bir tarafa bırakıp çocukları ile eglenir ve onlarla mutlu olurlar.
Evliliklerde çocuk olduktan sonra evli kişilerin kendileri için yaşamaktan ziyade çocukları için yaşamak ve onların geleceği için mücadele etme çabaları başlamaktadır.
Altını çizerek tekrar söylemek gerekirse, evliligi zorda olan insanların kendi iradeleri ile dünyaya getirdikleri çocuklarını bir girdaba sokmamak için evliligi sürdürme yönünde çabaları olmalıdır.
Tabi tek şartla; evlilikte yaşananlar, taraflardan birini aşırı derecede mağdur duruma sokmamışsa ve bıçak kemige dayanmamışsa.

Uzun sözün kısası; Çocuğum yoksa önce ben ve benim sağlığım. Ama çocuğum var ise, önce çocuğum sonra ben diyorum.

mutsuz bir evliliğin olduğu bir evde sürekli tartışmanın olduğu bir evde tamam annesi ve babasıyla olur ama çocuk ne kadar mutlu olabilir kişiliği ne kadar iyi gelişebilir ki bence ayrılık gerekir

çocukta kimde kalmadıysa o belli aralıklarla görebilmeli çocuğu ( bu arada çok ekstra bir durum olmadıkça da ayrılıktan sonra annede kalmalı çocuk )

oooo sen evlilik devam etmeli mi diye sormussun biz ayırdık çocuğun kimde kalacağına bile karar verdik baksana

efsane dostta tum kalbımle katılıyorum tecrubelı ınsanlar bellı oluyor

Bence İnsanın hayatı çocuğu doğduktan sonra,bitiyor(!) Ve çocuğunun hayatıyla yeniden devam ediyor. O yüzden önemli olan tek şey,çocuklar! Unutmayın ,o çocuğu ,günahsız birşekilde ortada bırakmaya hakkınız yok!Ayrılma nedeni,ne olursa olsun!Sizin hatanızı,çocukların çekmesi yanlış bir düşünce.Bence evlilik devam etmeli ve kavgalar çocuğun önünde yapılmamalı! Çocuk belli bir erişkinliğe geldikten,sonra ayrılma kararı alınabilir.Ama çocuk küçükken kesinlikle olmamalı...

birbirleriyle anlasamayan, aralarindaki sevgi ve saygi baglari kopmus ciftler hicbir zaman cocuklarina mutlu ve huzurlu bir ortam sunamayacaklardir. oysa cocuga gerekli olan enönemli unsur sevgidir. sevgisiz egitimde mümkün olmaz.
ayrica kavganin, siddetin hakim oldugu bir ailede büyüyen bir cocugun kendisininde hayatinda siddet egilimli bir insan olabilme ihtimali cok büyük olacaktir.
suc isleyen genclerin aile durumuna bakildiginda cogu zaman anne-babanin ayrildigini görebiliyoruz. burada genci suca iten etken eksik aile yapisi.
ama ayni zamanda anne-babanin beraber oldugu ailelerden gelen genclerde suc islemekte. ya baradaki etken ne? ben söyleyeyim: aile ici siddet, sürekli kavgalar, ögrenilmemis yasanmamis sevgi ve hosgörü!

sonu olmayan bir kavga yerine kavgali bir son daha iyidir!

Evet hayattaki en zor sorulardan biri,

Bu soru her evlilik için değişik cevapları olan bir soru,

Her evlilikteki çocuğun konumu ve ailenin durumu ayrı ayrı incelendiğinde özel cevaplar çıkacaktır.

Çocuk gerçekten süper bir olay evlilik için, boşanmalarında suçsuz ceza çekenleri onlar, çocuklu evlilikler çok daha dikkatli ve ince ayar isteyen ilişkilere dayanmalıdır.

Bence çok genel olarak çocuklu evlilik te dikkatli olmalı

çocuklar için devam ederdim, büyük ihtimalle.

Ben devam ederdim Kesinlikle !!!!....
Hemen karşımdakinide suçlamazdım belki benimde hatam vardır mesela ona zaman ayırmıyorumdur. Çocuklarım ve yuvamla ilgilenmek yerine başka şeylerle ilgileniyorumdur....

Bu farklı bir konu tabi...

Bir yuvayı dağıtmak çok kolaydır ama aile olabilmek zordur. Bana göre burda anneye çok iş düşer boşuna demiyorlar "yuvayı dişi kuş yapar" die..

Eğer evlenirsem benim kendi hayatım diye bişey olmaz benim yaşamım demek eşimin ve çocuklarımın hayatlarına endekslidir....
Ve yaşamım içinde herşeyi yaparım...

zeten bitmiş bir evlilikte çocukların sağlıklı gelişimi nasıl beklenebilir ki.
ortada saygı sevgi yok ise ayrılmak çocuklar içinde daha iyi olacaktır diye düşünüyorum

Asla devam etmezdim çünkü bu durumda çocuklar daha da zarar görürdü ve büyüdüklerinde ya annelerinden ya da babalarından nefret ederlerdi.

ELALIcok guzel yazmışssın,hoşuma gıttı ınan...sana tum kalbımle katılıyorum ELALI KARDEŞIMTŞKLER

eğer evlilik yapmışsak bişeylere katlanmak zorundayız tabii ki...
çocuklarım için herşeyi yapar ve devam ederdim..
sonuçta canımızdan bi parça onlar...

Sürekli kavga, saldırı, tartışma ortamında bir çocuğun sağlıklı büyümesi beklenemez bence. Sonuçta özellikle küçük çocuklar anne babayı model alırlar ve karşısında sürekli bir mücadele halinde iki insan gören bir çocuğun aklı başında hareket tarzı içine girmesi beklenemez. Çocuğun başında sırf ebeveynleri bulunsun diye birbirine hayatı zehir eden insanları anlayamıyorum zaten. Anne ya da babayı arada bir görsün ama huzur ve mutluluk olsun daha iyi. Çocuk kadar anne baba da sağlıksızlaşır böyle bir birliktelikte..

huzur olmayan bir evde çocuklar daha kötü etkilenir daha mutsuz olur buna eminim, ama tabi ki en iisini sen bilirsin...

edilmesi lazım
eğer bir çocuğu dünyaya getirecek kadar sorumluluk alıyorsan sonuna kadar devam etmelisin
ya da birlikte uzun süre mutlu olamayacağını düşünüyorsan evlenme,evlensen de çocuk yapma

çevremde gördüügüm kadarı ile bir çok evli çift cocuklarını üzmemek adına evliliklerini hala sürdürmekteler ama ben şuna inanıyorumki huzursuz bir ortamda yetişen bir çocuk huzurlu olamaz bunun için aılenın tüm bireylerine en az zarar vercek şekilde yola devam etmek daha mantıklı gibi geliyor

Saglıksız ve kangrene dönüşen 1 evlilikte ,ne kendı ruhhalınız nede ortamda bulunan cocuklara 1 faydası olcagını dusunmuyorum ,saglıksız bı ortamda olmaktansa saglıklı 1 ortamda cocuk buyutmek daha aklı selim ,1 hareket lakin gunumuzde ceşitli sebeplerden bunu yapabılen kadın sayısı az.ama yapılası en dogru hareket sağlıklı ortamda saglıklı cocuklar yetiştirmek ,kavga gurultu huzursuzluk ortasında degıl ,lakin gönül isterki çocuklar hep ii sağlıklı anne baba ortamında ve aile ortamında yetişsin ayrılıklar az olsun ...

mutlu olmasamda hatta ayrilmayi birak ondna iğrensemde cocuklarimin gelecegi için ayrilmazdim bizim cocuklarimiz onlar bir zamanlar bizde cocuktuk

ilgi bekledik sevgi bekledik onlarin bizlerden bekledigini gibi.. vay be cocugum var gibi konustum

eger o aşk bitmişşse anlasılmıyorsa o evliliğin sürmesi çoçuklar için daha kötü olacaktır

ondan zararın neresinden dönülürse kardır