|
C: Ne düşünüyorum Ne Söylemek İstiyorum
Ne tuhaf tüm kırgınlıklarım kızgınlıklarım bir anda yok olmuştu. Kim olduğumu bilmiyordum sağımda hemşireler solumda doktorlar karşımda Azrail birtakım bilinmezliğe gidiyor gibiydim. Parmak uçlarım morarmaya başlamıştı kan ter içinde kalmış gözlerden süzülen yaşlar,vücuduma bağlanan cihazlar... Hiçbir şey hissetmiyor hiçbir şey düşünmüyordum sadece yolun sonuna geldiğimi hissediyor arkamda bıraktığım vazifemi düşünüyordum veda etmeden gidiyordum. İnsan anlık bir var bir yok biliyorum yakındır uzak ve dönülmez yollara gidişim. Var gücümle dayanmaya çalıştım aşırı yoğun hissediyorum hala başım dönüyor ✍️Nicci insanlara iyi gelin.
|