Tuhaf bugün yine geçti adın ailen ile.Kısa sürdü sohbet yemeğinizin lezzetlerinden ve birlikte geçirdiğiniz anlardan söz ettiler.Ben artık hiçbir şey hissetmiyordum.Acı,sevinç,kızgınlık.Biz sadece birbirinden kopamayan muhabbet arkadaşıydık.Ya da ben öyle sanmıştım her ne ise Ben sana bağımlı değilim ya da sana aşık da değilim.Düşünmeye de gerek olmadığını düşünüyorum.Senden kaynaklı değil ben insanlara özel anlamda aşık olamıyorum,hoşlantı olmuyor benim beynim yapamıyor kusura bakma.Sev dersen insanlık adına seveceğim diğer türlüsü benim mizaçıma koyar.Benim evrensel ahlak ve evrensel bir sevgim oldu her zaman mücadelem iyiliğe yardım severliğe insanlara iyi gelmeye savaşmak oldu. Her zaman zihnim her şeyi sorguladı ve bu sorgulamaları insanlar yanlış anladı.Şiir yazan ben adım çıkınca birine aşık diye şiir yazmaktan vazgeçtim ki artık yazmamaya gayret ediyorum.Bugüne kadar hiçbir insanla rakipleşmedim,kıskançlık krizlerim olmadı.Her zaman insanları arabulucu gibi aralarını yapmaya çalıştım.İnsanların gözünde ve gönlünde yer edindim ve saygılarımı sundum.Ne olursa olsun önceliğim mesleğim oldu.Kitaplarımı cahilce konuşup hırsının peşine düşmüş insanlardan daha çok sevdim.Sözün özü ben senin de başkasının da beklentilerine cevap veremem.Yolum çok farklı kişiliğim,huyum benliğim çok farklı.Umarım her zaman istediğin yerde olursun. Seninle savaşmayacağım ama senle de arkadaş olmayacağım.Daha doğrusu seninle eş ya da sevgili olmayacağım(reeldir)

✍️ Nicci