Uzun bir aradan sonra evine gittim 5 dakika oturdum.Ne garip duvar kiremit şeklindeyi sonra daldım geçmişe.Sen yoktun ailen de yoktu, garip bir his.Çoğu maziyi hatırlamasam da zorlamadım kendimi zira bugün hastanede hangi semptomları söyleceğimi unuttum Zaten doktor da yormadı beni, direk teşhise diyabet ve diğerlerine bakalım dedi ve diğer tetikleri istedi.İnsan huzurunun bozulmasından korkar mı ? Korkuyor, ben korkuyordum.

Tabii başka korkularım da vardı, uzun hikaye hepsi.Belki sen şimdi içinden hiç mi bizi tanımadın diyecesin ?Tanımak kime göre neye göre herkes insanı tam manasıyla tanıyabilir mi ?Sen yine hiçbir şey olmamış gibi gel içinden geliyorsa bir kahve getir uzak diyarlardan. Bu satırları uzun yazmayacağım değerli vaktinizi almak istemem izinsiz alınamaz.Nicci

Zor iştir efendim.
Bir insanı tanımak, zor iştir.

Başkanın Adamları -Mustafa Kutlu