View Single Post
Eski 17-01-08, 23:08
enaksis enaksis çevrimdışı
Varsayılan C: Ben anormalmiyim

Alıntı:
Gerçek Mesajı Gönderen delphi63 Mesajı Göster
Tahminimce 4 yaşındaydım. 2 yıl boyunca hep aynı rüyayı görürdüm.
Rüyada Bir binanın çatısına çıkmış kendimi çatıdan caddeye atıyordum veya beni atıyorlardı. Her zaman baş üstü düşerdim ve hiçbir şey olmamış gibi tekrar çatıya çıkar yere çakılırdım.

O yaşlarda sürekli hasta olduğum için anne ve babamın odasında uyurdum. O günler de Zatürre olmuştum ve yataktan kalkamıyordum bile. Gözlerimi açtım bir baktım ki yorgan üzerimde yok. Ann eme babama baktım ama onlar uyuyorlardı. Korkmadım. Sanki böyle durumlara alışıktım. Ve birdenbire hızla dönerek pencerenin yanına geldim. Bu belkide bir saniye sürmemiştir. O anda
duvara çarptım. ( O hızla şimdi duvara çarpsam herhalde ölürüm) Duvara çarptıktan sonra kendime geldim. Eğer duvara çarpmasaydım penecereden dışarı fırlayıp yere çakılacaktım. Yerde bir oyuncak vardı ve oyuncağa bir tekme vurdum kapının yanına gitti. Tekrar uyumaya gittim; ama yorgan orda duruyordu. Ozaman çok ürktüm. Sabah kalktığımda o oyuncağı kapının yanında gördüm. Rüya olmadığını anlamıştım. Yaşadığım o olay rüya değildi ve gerçekti. O olay hafızamdan silinmişti. Taa ki 20 yaşına kadar.

Başımdan geçen diğer olay ise şöyle:

Yine ufaklığımda geçiyor olay. Sanırım 9 yaşındaydım. Çok sıcak olduğu için evimizin damında yatıyorduk. O gün annem benim çamaşırları dama asmıştı. Geceleyin çok sıkıştığımı farkettim hemen tuvalete koştum. Tuvaletimi yaptıktan sonra tekrar dama çıktım. O arada daha önce orada olmayan bir şeyi farkettim; ona yaklaştıkça büyüyor gibiydi. Ama o şey beyazdı. Sanki beni kendine çekiyordu. Ayaklarımı kontrol edemiyordum. Öylece ona baktım. Tanımlayamacağım bir cisme benziyoru. Sanki çok kızmıştı. Gözleriyle beni öldürecek gibiydi. Nasıl korktuğumu bir ben bilirim. Benim iki abim de orada uyuyordu. Ama onlara seslenemiyordum. Ağzım kapanmıştı. Biraz daha sürseydi herhalde ölürdüm kalpten; çok korkunçtu. Birdenbire kayboldu. Bende hemen yatağıma koştum yattım. Bir gün sonra hasta oldum. Bu hastalığım iki hafta sürdü. Kimyeseye söyleyemedim.

Askerliğimde geçen olay ise şöyle:

Askerlik yaptığım yer şehirden uzaktı. Bir dağın kenarındaydı. 100 kmlik alanda sadece bizim tabur vardı.

Askerliğim boyunca bir kere devriye çavuşluğu yaptım. Ondada tuhaf bir olay oldu..

Kuzeyde düdükleri çaldılar. Tanımlanmayan cisimler tarafından taş atılıyordu. Tabii bende onlara bir şey olur benimde askerliğim bitmez korkusuyla hemen oraya koştum. Gerçekten taşlar geliyordu. Bu taşlar bir yumurta kadardı. Tüm taburu alarma geçirdik. Tüm nöbetçilerle o alanı incelemeye gittik. O cisimler koşmaya veya hareket etmeye başladı. Onların arkasından koşmaya başladık. Tam onlara 10 metre gibi bir mesafeye yaklaşmışken birdenbire kayboldular. O cisimler karanlıkta parlıyor gibiydiler. Nasıl kaybolurlar. Çok korkmuştuk tabur olarak. Tam oradan ayrılırken benim ayağımın önüne top kadar taş geldi. O zaman çok korktum. Sabaha kadar taburu alt üst ettik hiç birşeyi bulamadık.
--------------------------------------------------------------------------
Askerliğimde geçen başka bir olay:

Benle kısım arkadaşım yatmaya giderken bir patika yoldan aşağıya inerdik. Bizim oralarda domuzlar çoktu. Hayatımda ilk kez domuzları orda gördüm. Onlara alışmış gibiydik. Görevimiz çok önemliydi. Gece 12:00 ye kadar çalışırdık. Bir gece o patikadan aşağıya inerken birden bire bir inek kadar domuz göründü. Tabii biz o korkuyla yavaş yavaş titreyerek yürüyorduk. İlk kez bu kadar büyük domuz görüyorduk. O domuz bizim yanımıza kadar geldi. Gözleri kıp kırmızydı. Bizi o dişleriyle delik deşik edebilirdi. Bize öylece baktı. Tabii bizde öyle öyle. Sanki bize bir şeyler söylüyordu. Sonra arkasını döndü gitti. Kaybolmadan önce kafasını dönüp bize baktı. Nasıl koştuğumuzu bilmiyorum 5 dakikalık yolu 30 saniyede katetmiş koğuşa gelmiştik. O gün tuvaletimizi bile yapamadık korkudan.
-------------------------------------------------------------------------
Bu günlerde doktora gittim. Yüzüm ve ellerim sararmıştı. Ben beyaz tenli bir insanım hemen fark ediliyor. Doktor bey benim ellerim ve yüzüm sararmış dedim. Oda bana çok havuç ve portakal yiyormusun dedi. Bende evet dedim. Genede emin olmak için birkaç tahlil yapıldı. En azından sarılık olmadığım anlaşılsın diye. Sonuç negatif yani sarılık değildim. Bir insan nasıl havuç veya portakal yiyip te sarı olabilir; aklım almıyor. Çilek yesem kırmızı olacağım. herhalde. Bana söylediği birşey vardı. Sen normal bir insan değilsin dedi.

Sizce ben anormal miyim.
Bana bak böle olaylar yaşarsan gülüp geç iradene hakim olmaya bak şahsen ben kendi özümde garip bişey geliştiriP hiçbirşeyden asla korkmamayı öğrendim,
Bıçak çekip değerli eşyalarımı istediler sırıttım,
Tabanca dayadılar kurusıkı olma ihtimali yüksek, güldüm,

Kafamdaki düşünce şu zaten ölümlü dünya, burda erken ölürsem orda fazla yaşarım veyahutta mükâfatlandırılırım...
Neden derseniZ ? Allah adilliği sağlıyacaktır her insan eşittir, kapanmayan hesaplar burda kapanmassa ahirette kapanır...

Bende anormalim herhalde deprem oluR ben balkondan dışarı bakarım {Tavsiye ederim} salıncak gibi sallanıyo xD