Zorlu bir süreçtir.
Yüksek lisansa başlayan herkesin hayalini süsleyen uzun soluklu bir yolculuktur.

İşsizliğin tavan yaptığı ve öğretmenlik için uzun seneler beklenmek zorunda kalındığı bu günlerde ben dahil ciddi ciddi bir çok kişinin düşündüğü şey. Üniversitede mezuniyetle beraber 2.50 ortalamayı tutturuyorsanız -yazılı bir kural olmasa da yüksek ortalamanın mülakatlarda psikolojik bir önemi varmış- gönül rahatlığiyla akademik kariyeri listenize ekleyebilirsiniz diye düşünüyorum. Özellikle asistanların yaşadığı ofis hayatına özenmiyor değilim. Akademiye hizmet, bilime hizmet, bir nevi hayata hizmettir. Umarım bana nasip olur.

Fakat, bu yolda doktora kabul'le doçentlik sınavları sıkıntılı diyorlar hocalar gözümü çok korkutuyorlar hasım yada ketum hocalar jüriye gelince

Okuduğunuz bölüme göre zorluk katsayısı değişir.Kendi alanımdan örnek veriyim.Mühendis iseniz hangi alanda mühendise göre şekil alır bu durum.Bir makine mühendisi için yds 75 üstü lazımken bir ziraat mühendisi yds 55 üstü alman yetiyor.Bunun dışında sölüyebileceğim 4 yıl üniversiteyi ögrenci evinde koz oynayarak geçireceğine 4 sene sadece ingilizce çalışsanız 4 sene sonunda yds den 80 alırsınız ve tüm kapılar size açılır.Bu işin anahtarı yabancı dil.

Yüksek Lisansa başlayan herkesin hayali olmasına rağmen, yüksek lisans diplomasını alınca herkesin aklından çıkardığı bir anıdır.

Her 1.sınıf öğrencisinin ilk üniversiteye hayalidir.Oysaki son sınıfta bu hayallerden eser kalmamış olması muhtemeldir.

Genelde, okunulan bölüme doğru düzgün istihdam sağlanmamış olduğunda tercih edilir
Ya da şöyle bir laf vardır, "askerden kaçayım derken profesör olmak"

günümüzde büyük cesaret